مرحوم آيت‌الله حاج شيخ ابوالحسن ايازي را همه ساكنان علويان در استان مازندران و همه دوستداران تشيع مي‌شناسند به طوري كه از اين عالم بزرگ به عنوان اسوه تقوي، تحصيل و ساده زيستي ياد مي‌شود. 
   
 
آيت الله شيخ ابوالحسن ايازي در خانوده‌اي روحاني در حال رشد بود و به طور طبيعي بايد به حوزه علميه پا مي‌گذاشت، ولي در دوران خفقان ديكتاتوري رضا شاه به ناچار به مدارس جديد رفت و پس از آن وارد حوزه علميه شد.
وي در اين مدت حساس تحت تعليم آيت‌الله حاج شيخ محمد كوهستاني قرار گرفت و پس از گذراندن دوران ابتدايي به حوزه علميه شهرستان قم رفت.
در حوزه علميه قم مدارج علمي را با سرعت و دقت پشت سر گذاشت و در رديف اساتيد دوره ادبيات و سطوح اوليه قرار گرفت و درس مطول عمومي را در حرم حضرت معصومه گذراند.
علامه ايازي در عين حال از مسائل سياسي و اجتماعي غافل نبود و به مقتضاي خانوده‌اش با دشمنان حكومت رضا خاني همراه بود و علاقه فراواني به شهيد نواب صفوي داشت به طوري كه براي باز پس‌گيري مدارس علميه مازندران و شهر ساري از حكومت پهلوي به اتفاق شهيد نواب از قم به ساري مسافرت كرد كه به دستگيري نواب صفوي و همراهان منجر شد.
علامه ايازي علاقه فراواني به نواب صفوي داشت، ولي به دليل دلبستگي به دروس حوزوي در يك حزب و سازمان سياسي محصور نشد.
نكته جالب‌تر اين‌كه در عين حال كه فعاليت سياسي محسوسي نداشته در تابستان مدرسه مروي را در تهران براي ادامه تحصيل انتخاب مي‌كرد و روزها به مراكز سياسي نيم نگاهي داشت و گاهي به منزل آيت‌الله كاشاني و حتي به عنوان ناظر و تماشاگر به مجلس شوراي ملي آن زمان مي‌رفت.
به گفته معظم‌له "روزها براي اقامه نماز به مساجد معتبر تهران مي‌رفتم تا گمشده‌اي را كه احساس مي كردم بايد بيابم پيدا كنم".
در اين جلسات بود كه علامه ايازي حضرت آيت‌الله حاج ميرزا محمد علي شاه آبادي را يافت و شيفته كلامش شد.
پس از اقامت 12 ساله در حوزه علميه قم و استفاده از كلاس درس علامه كوهستاني و طباطبايي و بزرگان دين به اخذ اجازه اجتهاد نائل آمد.
در سال 1341 به دنبال درخواست آيت الله كوهستاني به ايران مراجعت و در مازندران اقامت كرد و حوزه علميه را تأسيس كرد كه متعاقب آن طلاب و فضلايي تربيت شدند كه در حوزه‌هاي علميه قم و مشهد مشغول خدمت ديني هستند.
علامه ايازي در اين مدت 4 هزار طلبه، عالم، مجتهد، قاضي، امام جمعه، و واعظ به جامعه اسلامي ايران تربيت كرد كه منشأ اثرات بزرگ ديني در منطقه بودند.
حوزه علميه جعفريه رستم‌كلاي بهشهر كه توسط اين بزرگور اداره مي‌شد در دوران جنگ بالغ بر 80 شهيد را تقديم انقلاب كرد و شخصاً نيز براي دلگرمي رزمندگان به جبهه مي‌رفت.
نكته‌اي كه اين شخصيت ديني را در كشور و مازندران برجسته كرد اين بود كه در تمامي دوران زندگي همواره با زهد و بي‌رغبتي با زرق و برق دنيا همراه بود به طوري كه در لباس، خوراك و مسكن از بسياري از مردم تهيدست پايين‌تر بود.
فرش خانه‌اش حصير و بوريا و غذاي روزانه‌اش آش ساده و درب خانه‌اش به روي همه مردم باز و گره گشاي زندگي نيازمندان بوده است.
زندگي علامه ايازي وقف دين و مكتب بود و هرگز لحظه‌اي براي دنيا سپري نشده است و سخن و گفتارش از درس‌هاي اخلاق و معاد و انبيا پر بود.
يكي از اساتيد ايشان در نجف درباره علامه ايازي مي‌گويد: آقاي ايازي اگر چه از اصحاب حلقه درس خارج فقه من است ولي در ميدان توكل و بي‌رغبتي به دنيا استاد من است.
آيت‌الله ايازي در ميدان تهذيب نفس و تزكيه به مقاماتي رسيده بود كه به شاگردانش مي‌گفت: از خدا هميشه عرش الهي بر دل را بخواهيد.
اين شخصيت ارجمند مازندراني پس از 70 سال عبوديت و بندگي در سال 1380 شمسي در سعي بين مسجد و حوزه علميه آرام گرفت.
حوزه علميه رستم‌كلا كه علامه ايازي آن را تأسيس كرد در حال حاضر 200 طلبه دارد.
پنجمين يادواره علامه ايازي امروز با حضور دري نجف آبادي دادستان كل كشور در مسجد جامع رستم‌كلا برگزار مي‌شود. (farsnews)